Καλή μέτρια χρονιά αγάπη μου!
Η χρονιά σε λίγες ώρες τελειώνει, και πιστεύω πως πρέπει να κάνουμε έναν απολογισμό της χρονιάς...Τι λέτε;
Πατώντας λοιπόν αισίως τα 18, αναρωτήθηκα γιατί ανυπομονούσα τόσο πολύ. Η βουτιά μέσα στην ενηλικίωση ξέρετε έγινε απότομα, η οικογένεια μου - χωρίς φυσικά να φύγει από το πλευρό - μ'άφησε να χαράξω τον δικό μου δρόμο στον κόσμο των συναισθημάτων, χωρίς να θέλει να επεμβαίνει είτε σαν σύμβουλος είτε σαν ψυχολόγος.
Όπως ήδη θα μαντέψατε, τα ψυχολογικά μου πήγαν...Σκατά. Άλλωστε αν δεν πήγαιναν ούτε εγώ ούτε ο συνωνόματος θα είχαμε λόγο να γράφουμε στη σελίδα. Αλλά ας το πάρουμε όσο γίνεται από την αρχή.
Όσοι είστε πιστοί στην σελίδα, θα ξέρετε ότι είχα μια πανέμορφη σχέση, την οποία όμως τερμάτισε ένας ψυχρός και άδικος χωρισμός. Ή μάλλον....την τερμάτισαν δύο μάτια πράσινα αλλά δεν αποδίδουμε ευθύνες προς το παρόν. Οι δικαιολογίες πολλές. Η αφορμή όμως μια...Η απόσταση. Όχι τόσο καθ' εαυτή, όσο οι αμοιβαίες ευθύνες που φέρνει. Δύο ερωτευμένοι που απέχουν 328 χιλιόμετρα...(για τους καλούς στη Γεωγραφία κοιτάξτε τι απέχει τόσα χιλιόμετρα αριστερά της Θεσσαλονίκης). Μπορεί μια σχέση να επιβιώσει έτσι; Φυσικά και μπορεί αν με ρωτάτε, αλλά όχι όταν η μία πλευρά προσπαθεί να αγαπήσει και για τις δύο. Γιατί τους τελευταίους μήνες έτσι κυλούσαν τα πράγματα...Εγώ να αγαπάω και για τους δύο.
Δεν την κατηγορώ βέβαια που βαρέθηκε...
Μερικοί άνθρωποι αρέσκονται στα λίγα και δεν ενδιαφέρονται να παλέψουν για κάτι παραπάνω. Και γι'αυτό θα παραμείνουν καταδικασμένοι στην μετριότητα, με έρωτες ανεκπλήρωτους, απωθημένα και απογοητεύσεις. Κανένας οίκτος γι'αυτούς...Όσο δεν κυνηγάς την ευτυχία σου θα είσαι μόνιμα δυστυχισμένος.
Αλλά ξεφεύγουμε...Είπαμε να κάνουμε απολογισμό και εγώ την είδα Κούρκουλος σε δικαστική έδρα. Που λέτε λοιπόν το παραμύθι τελείωσε άδοξα...και με ψέματα. Και εκεί είναι η στιγμή που ξεχειλίζει το ποτήρι...Να συχγωρείτε -χωρίς να υιοθετείτε το ρόλο του μαλάκα- τους παντες...Εκτός από τους αχάριστους και τους ψεύτες. Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο χωρισμός ήρθε με ένα μήνυμα (το λιγότερο τραγικό) και ας επικεντρωθούμε στους λόγους που μου ζητούσε να μείνει μόνη της...Το βάρος των Πανελλαδικών (χαζογελάω ήδη), θέλει να μείνει μόνη της να βρει τον εαυτό της (μέσα στην πρωτοτυπία) και φυσικά δεν μπορεί να με περιμένει άλλο ένα χρόνο που θα ξαναδώσω Πανελλαδικές (γιατί είμαι και εγώ ταγαροκουδουνόβλαχος και δεν πέρασα εκεί που ήθελα). Τώρα θα μου πείτε "Και τα ψέματα ποια ήταν;" Α ναι..Το ξέχασα. Ε το ότι βρήκε γκόμενο.
Τώρα θα μου πείτε "Και τι έπρεπε να κάτσει να περιμένει εσένα και να μη προχωρήσει;" Hello! Διαβάστε παραπάνω τις δικαιολογίες της. Οπότε...Για το καινούριο έτος λέω να χαράξω μια άλλη διαδρομή και να πω αντίο στον μαλάκα της υπόθεσης. Αποφάσισα να γίνω σκληρός σε αυτό το κείμενο μου οπότε...
Για τον καινούριο χρόνο αγάπη μου σου εύχομαι να μην είσαι ευτυχισμένη, ούτε καλά..Δεν σου αξίζει. Να συνεχίζεις να ζεις στη μετριότητα στην οποία αρέσκεσαι, με έναν μέτριο άνθρωπο δίπλα σου, που θα σου βγάλει γούστα και θα εκπληρώσει τις επιθυμίες σου. Και σε ευχαριστώ για ένα μεγάλο δώρο στη ζωή μου...Μου έμαθες να ξεχωρίζω για ποιους αξίζει να γίνεσαι κομμάτια τις νύχτες και δυστυχώς μέχρι τώρα τις σπαταλούσα για εσένα.
Καλή μέτρια χρονιά να έχεις.
https://youtu.be/mpaDwO5Behs
Πατώντας λοιπόν αισίως τα 18, αναρωτήθηκα γιατί ανυπομονούσα τόσο πολύ. Η βουτιά μέσα στην ενηλικίωση ξέρετε έγινε απότομα, η οικογένεια μου - χωρίς φυσικά να φύγει από το πλευρό - μ'άφησε να χαράξω τον δικό μου δρόμο στον κόσμο των συναισθημάτων, χωρίς να θέλει να επεμβαίνει είτε σαν σύμβουλος είτε σαν ψυχολόγος.
Όπως ήδη θα μαντέψατε, τα ψυχολογικά μου πήγαν...Σκατά. Άλλωστε αν δεν πήγαιναν ούτε εγώ ούτε ο συνωνόματος θα είχαμε λόγο να γράφουμε στη σελίδα. Αλλά ας το πάρουμε όσο γίνεται από την αρχή.
Όσοι είστε πιστοί στην σελίδα, θα ξέρετε ότι είχα μια πανέμορφη σχέση, την οποία όμως τερμάτισε ένας ψυχρός και άδικος χωρισμός. Ή μάλλον....την τερμάτισαν δύο μάτια πράσινα αλλά δεν αποδίδουμε ευθύνες προς το παρόν. Οι δικαιολογίες πολλές. Η αφορμή όμως μια...Η απόσταση. Όχι τόσο καθ' εαυτή, όσο οι αμοιβαίες ευθύνες που φέρνει. Δύο ερωτευμένοι που απέχουν 328 χιλιόμετρα...(για τους καλούς στη Γεωγραφία κοιτάξτε τι απέχει τόσα χιλιόμετρα αριστερά της Θεσσαλονίκης). Μπορεί μια σχέση να επιβιώσει έτσι; Φυσικά και μπορεί αν με ρωτάτε, αλλά όχι όταν η μία πλευρά προσπαθεί να αγαπήσει και για τις δύο. Γιατί τους τελευταίους μήνες έτσι κυλούσαν τα πράγματα...Εγώ να αγαπάω και για τους δύο.
Δεν την κατηγορώ βέβαια που βαρέθηκε...
Μερικοί άνθρωποι αρέσκονται στα λίγα και δεν ενδιαφέρονται να παλέψουν για κάτι παραπάνω. Και γι'αυτό θα παραμείνουν καταδικασμένοι στην μετριότητα, με έρωτες ανεκπλήρωτους, απωθημένα και απογοητεύσεις. Κανένας οίκτος γι'αυτούς...Όσο δεν κυνηγάς την ευτυχία σου θα είσαι μόνιμα δυστυχισμένος.
Αλλά ξεφεύγουμε...Είπαμε να κάνουμε απολογισμό και εγώ την είδα Κούρκουλος σε δικαστική έδρα. Που λέτε λοιπόν το παραμύθι τελείωσε άδοξα...και με ψέματα. Και εκεί είναι η στιγμή που ξεχειλίζει το ποτήρι...Να συχγωρείτε -χωρίς να υιοθετείτε το ρόλο του μαλάκα- τους παντες...Εκτός από τους αχάριστους και τους ψεύτες. Ας παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο χωρισμός ήρθε με ένα μήνυμα (το λιγότερο τραγικό) και ας επικεντρωθούμε στους λόγους που μου ζητούσε να μείνει μόνη της...Το βάρος των Πανελλαδικών (χαζογελάω ήδη), θέλει να μείνει μόνη της να βρει τον εαυτό της (μέσα στην πρωτοτυπία) και φυσικά δεν μπορεί να με περιμένει άλλο ένα χρόνο που θα ξαναδώσω Πανελλαδικές (γιατί είμαι και εγώ ταγαροκουδουνόβλαχος και δεν πέρασα εκεί που ήθελα). Τώρα θα μου πείτε "Και τα ψέματα ποια ήταν;" Α ναι..Το ξέχασα. Ε το ότι βρήκε γκόμενο.
Τώρα θα μου πείτε "Και τι έπρεπε να κάτσει να περιμένει εσένα και να μη προχωρήσει;" Hello! Διαβάστε παραπάνω τις δικαιολογίες της. Οπότε...Για το καινούριο έτος λέω να χαράξω μια άλλη διαδρομή και να πω αντίο στον μαλάκα της υπόθεσης. Αποφάσισα να γίνω σκληρός σε αυτό το κείμενο μου οπότε...
Για τον καινούριο χρόνο αγάπη μου σου εύχομαι να μην είσαι ευτυχισμένη, ούτε καλά..Δεν σου αξίζει. Να συνεχίζεις να ζεις στη μετριότητα στην οποία αρέσκεσαι, με έναν μέτριο άνθρωπο δίπλα σου, που θα σου βγάλει γούστα και θα εκπληρώσει τις επιθυμίες σου. Και σε ευχαριστώ για ένα μεγάλο δώρο στη ζωή μου...Μου έμαθες να ξεχωρίζω για ποιους αξίζει να γίνεσαι κομμάτια τις νύχτες και δυστυχώς μέχρι τώρα τις σπαταλούσα για εσένα.
Καλή μέτρια χρονιά να έχεις.
https://youtu.be/mpaDwO5Behs
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου